تمام مواردی که باید از راه های انتقال بیماری ایدز بدانید:برای اینکه بتوانید خود را در برابر ایدز محافظت کنید، لازم است که از راههای انتفال HIV آگاهی پیدا کنید. این اطلاعات برای سلامتی شما و دیگران بسیار مهم و با ارزش است. بیماری ایدز ٬ مسری و بسیار خطرناک است و در تمام جهان وجود دارد. برای درمان قطعی ایدز هیچ دارو و یا واکسنی وجود ندارد.با توجه به این که راه های انتقال عمدتاً با رفتار انسان مرتبط هستند، آموزش به منظور ترویج رفتارهای ایمن، نقش اساسی دارد. هدف آموزش در این بیماری به طور عمده بر تغییر رفتارهای مخاطره آمیز، کاهش خطر تماس و انتقال، کاهش اضطراب روانی-اجتماعی و کمک به بیماران برای تطابق با مراقبت های مورد نیاز معطوف می باشد. با توجه به وجود خطر بالقوه برای همه ی آحاد جامعه، ضروری است آموزش به صورت فراگیر انجام شود.
راه های انتقال ایدز
راه های انتقال HIV شناخته شده و محدود است. این راه ها عبارتند از :تماس جنسی، تماس با خون و ترشحات و انتقال از مادر به کودک. خطر انتقال در این راه ها، با هم یکسان نیست.
تماس جنسی محافظت نشده
عمده موارد عفونت اچ آی وی در سراسر دنیا (تقریبا ٧٥ درصد) در نتیجه رابطه جنسی محافظت نشده است. هرفعالیت جنسی که اجازه دهد مایع منی (همچنین شامل مایعی که قبل ازمنی خارج می شود) و اسپرم وترشحات واژن یا خون (شامل خون قاعدگی) ازفرد دارای عفونت به جریان خون فرد دیگری وارد شود می تواند اچ آی وی و سایر عفونت های منتقل شونده از راه جنسی را منتشرکند. مسیر ورود این مایعات بدن به جریان خون فرد دیگر میتواند از این راه ها باشد:
١. لایه پوشاننده ی (مخاط) واژن و کانال مقعدی
٢. منفذ سر آلت تناسلی مردان
٣. گسستگی درسطح پوست مانند بریدگی یا خراش یا التهاب وخون ریزی لثه یا زخم یا جراحت باز
هر عمل جنسی محافظت نشده با فرد مبتلا به ایدز که بدون استفاده از کاندوم است شریک مبتلا نشده را در خطر ابتلای اچ ای وی قرار می دهد. میزان خطر می تواند با عوامل زیر مشخص شود:
١. وجود سایر عفونت های آمیزشی
٢. جنس و سن شریک جنسی مبتلا نشده
٣. نوع عمل جنسی انجام شده
٤. مرحله بیماری در شریک مبتلا شده
٥. بیماری زایی سوش اچ آی وی در هر مورد
وجود بیماریهای مقاربتی مثل سوزاک، سفلیس و همچنین زخمهای دستگاه تناسلی خطر آلودگی را چند برابر خواهد کرد. بدیهی است اگر شما و یا همسرتان به عفونت ایدز مبتلا نباشید از راه جنسی به این بیماری مبتلا نخواهید شد.بعضی از دلایل حاکی از آن می باشد که از طریق روابط جنسی دهانی نیز ممکن است فرد دچار عفونت HIV گردد.گفتنی است که احتمال انتقال عفونت HIV از مردان آلوده به زنان در طول ارتباط جنسی به مراتب بیش از انتقال این عفونت به مردان می باشد و مایع منی آلوده ممکن است برای چند روز در واژن زن باقی بماند. سلولهای ناحیه دهانه رحم نیز دارای استعداد زیاد برای ابتلا به عفونت ایدزهستند.ابتلای افراد به عفونت HIV از طریق ارتباط جنسی معمول در بسیاری از کشورهای افریقایی و برخی از مناطق آمریکای جنوبی مشاهده می شود.اگر چه در ایالات متحده این انتقال بیشتر از طریق روابط میان افراد همجنس باز صورت گرفته است، ولی در پسران جهان بیش از 75% موارد انتقال عفونت HIV از طریق داشتن روابط جنسی معمول با فرد آلوده بوده است که این روند در کشور آمریکا و کانادا به سرعت رو به رشد می باشد.بسیاری از زنان در آمریکا از طریق داشتن روابط جنسی با مردان آلوده به ایدز دچار این بیماری می شوند هر چند که این مردان معتاد به مواد مخدر تزریقی نمی باشند.همجنس بازی از روشهایی است که موجب ابتلای افراد به عفونت HIV می شود؛ به ویژه شخصی که مفعول واقع شده است، در معرض بیشتری از این آلودگی قرار دارد زیرا آلت تناسلی فرد موجب پارگی لایه های داخلی مقعد شده و این امر موجب می گردد تا ویروس ایدز که درون مایع منی قرار دارد به راحتی وارد جریان خون شود.
آیا HIV از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل میگردد؟
انتقال HIV در طی رابطه جنسی دهانی برای هر دو فرد فاعل و مفعول با احتمال کم وجود دارد.احتمال انتقال از فرد مفعول HIV مثبت به فاعل سالم در صورتی امکانپذیر است که فاعل در تماس با ترشحات جنسی (مایع منی یا ترشحات واژن) یا خون (خون عادت ماهانه یا زخمی در ناحیه تناسلی یا مقعدی) مفعول به بریدگی – زخم یا جراحت یا منطقه ملتهبی در دهان یا گلوی فرد فاعل برسد.پوشش دهان و گلو در برابر عفونتهای ویروسی همانند ایدز بسیار مقاوم است و اگر فرد سالم باشد امکان انتقال محتمل نیست. بعلاوه امکان انتقال از مفعول HIV مثبت به فاعل سالم، در طی رابطه جنسی دهانی، خیلی کم است دلیل آن هم این است که میزان HIV موجود در بزاق دهان بسیار بسیار کم است و به اندازه ای نیست که منجر به آلودگی فرد مقابل گردد. تنها خطر در این حالت ممکن است بخاطر وجود زخم خونریزی دهنده یا لثه خونریزی دهنده در فرد مبتلا به ایدز باشد که خون را به مخاط دستگاه تناسلی یا مقعدی و یا زخم و جراحتی که ممکن است فرد سالم مقابل داشته باشد، منتقل کند.ریسک انتقال ایدز از فرد آلوده از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کمتر از ریسک آن در طی Anal یا Vaginal است. تعیین دقیق میزان ریسک انتقال ایدز در نتیجه رابطه جنسی دهانی بسیار مشکل است چراکه اکثر افرادی که رابطه جنسی دارند تنها منحصر به رابطهجنسی دهانی نمی شود و فرمهای دیگر رابطه جنسی (آنال یا واژینال) را هم شامل می شود بنابراین تعیین اینکه انتقال HIV از طریق رابطه جنسی دهانی بوده یا فرمهای دیگر رابطه جنسی، بسیار مشکل است.نهایتا اینکه عوامل متعددی ریسک انتقال ایدز از طریق رابطه جنسی دهانی را افزایش می دهند منجمله زخمها و جراحات دهانی- خونریزی لثه – زخمهای تناسلی – سوراخ کردن دهان (oral piercing) و حضور همزمان دیگر بیماریهای جنسی.
خطر بالقوه:
در تماس دهانی با آلت مردانه به شکل “نظری” خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که آلت را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه آلودگی از طریق ترشحات پیش ازمنی و منی به دهان راه پیدا می کند.برای شخصی که آلت وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز، از نظر “نظری” خطر انتقال آلودگی وجود دارد به دلیل آن که آلودگی مستقیماً از ترشحات دهان بوسیله خراش، بریدگی روی پنیس و همچنین از طریق منی با خون تماس پیدا می کند.خطر مستند:البته میزان خطر به مراتب بسیار کمتر از خطر تماس جنسی مقعدی و واژینال است. ضمناً ویروس اچ. آی. وی می تواند به شخص دریافت کننده انتقال پیدا کند حتی در مواقعی که انزال صورت نگرفته و مایع منی خارج نشده باشد.
خطر انتقال ویروس ایدز در تماس دهانی با واژن (عضو جنسی زنانه)
خطر بالقوه:
در تماس دهانی با عضو جنسی زنانه به شکل “نظری” خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که واژن را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه مایعات مهبلی آلوده و خون واژن آلوده می تواند به داخل دهان راه پیدا می کند. (این مسئله محدود به خون دوران قاعدگی نمی شود.)برای خانمی که عضو جنسی وی بوسیله دهان شریک جنسی اش تحریک می شود نیز، از نظر “نظری” خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و به واژن و زخم های مهبلی و یا دیواره واژن تماس پیدا کند.
خطر مستند:میزان خطر انتقال اچ. آی. وی در این مورد نیز به مراتب بسیار کمتر از خطر انتقال ویروس از طریق تماس جنسی مقعدی و واژینال است. در هر صورت در چندین مورد گزارش شده از انتقال ویروس ازطریق دهان، بیشتر تماس دهانی با واژینال گزارش شده است.همانطور که می دانید یکی از اصلی ترین راه های انتقال ایدز ، رابطه ی جنسی است. یکی از سوالاتی که برای بسیاری از زوج ها پیش می آید این است که آیا ایدز از طریق رابطه دهان با واژن انتقال می یابد؟ این امر تا حد زیادی خطر ابتلا به ایدز را بالا می برد زبرا مایعات مهبلی آلوده می توانند این ویروس را انتقال دهند.
خطر انتقال ویروس ایدز در تماس دهانی با مقعد
خطر بالقوه:
در تحریک دهانی مقعد نیز به شکل “نظری” خطر انتقال برای شریکی که تماس دهانی را انجام می دهد (کسی که مقعد را با دهان خود تحریک می کند) وجود دارد. بدلیل اینکه این عضو در معرض خون آلوده قرار دارد که از ضایعات، ترشحات و خونی که بر اثر برش، زخم و یا خراش در اطراف مقعد پدید می آید به داخل دهان راه پیدا می کند.برای شریک جنسی که مقعد وی بوسیله دهان دیگری تحریک می شود نیز، از نظر “نظری” خطر انتقال آلودگی وجود دارد، اگر ویروس و یا خون آلوده ازمایعات دهان و با مقعد تماس پیدا کند.
خطر مستند:مواردی مستدل ومستند از انتقال بوسیله تماس دهانی با مقعد ثبت شده است.
0 نظرات شما