نمی‌توانیم انکار کنیم که برای همه ما همین‌طور است.
اشتهایی سیری‌ناپذیر
بدن ما طوری ساخته شده است که اشتها و تمایلات خاصی دارد – که همه آنها برای بقای ما لازم‌اند. وقتی گرسنه می‌شویم، دلمان غذا می‌خواهد. این یک میل سالم است چون برای داشتن انرژی و زنده ماندن نیاز به غذا داریم. وقتی حوصله‌مان سر می‌رود، دلمان تفریح می‌خواهد. این هم میلی سالم است زیرا باید این انرژی را برای ورزش دادن جسم و ذهنمان تنظیم کنیم. به این دلیل به رابطه‌جنسی و صمیمیت جسمی تمایل داریم که خداوند به منظور بقای نسل و همچنین لذت بردن از صمیمیت آن این نیرو را در ما قرار داده است.
این تمایلات بسیار خوب هستند و برای سلامت ما ضروری می‌باشند. اما توسط شیطان برای تخریب ما تحریف شده‌اند. باید درک کنید که زمانیکه اجازه دهید این تمایلات بر شما غالب شوند، به خدای شما تبدیل خواهند شد.
همه چیز از ذهن شما شروع می‌شود
اشتها و میل در ذهن تحریک می‌شود و البته کنترل نفس نیز دقیقاً در فکر ما تحریک می‌شود. اما فقط یکی از آنها می‌تواند در این کارزار برنده باشد.
کنترل نفس با یک انتخاب شروع می‌شود. انتخاب «نه» گفتن به همه تمایلات شیطانی و «بله» گفتن به وعده‌های الهی و زندگی که ما را به آن هدایت کرده است.
کنترل نفس با یک انتخاب شروع می‌شود. انتخاب «نه» گفتن به همه تمایلات شیطانی و «بله» گفتن به وعده‌های الهی و زندگی که ما را به آن هدایت کرده است.
بدنتان فقط برای مدت کوتاهی ارضا خواهد شد
بله صحیح است که درست بعد از خودارضایی بدنتان احساس رضایت و آسودگی خواهد کرد اما این آرامش موقتی است. اما چرا این احساس اینقدر تهی و زودگذر است؟ زیرا لذت فقط به منظور لذت، بی‌معناست. و در عمل خودارضایی، روح شما شدیداً شرمسار عمل شماست.
وقتی روح و جسمتان با هم اختلاف داشته باشند، تحریفی در درون شما ایجاد می‌شود. شما احساسش می‌کنید و این تحریف خود را به شکل احساسات نشان می‌دهد و بعد سعی خواهد کرد وارد مغزتان شده و افکارتان را به سمت پاسخ به «چرا؟» بکشاند.
بین روح و جسم شما پیوندی وجود دارد که شما قادر به توضیح آن نیستید. این همان پیوند است که باعث می‌شود فکر کنید که دنیایی پس از مرگ وجود دارد و همین ارتباط است که باعث می‌شود تصور کنید که در پس همه سوالات زندگی و ناممکن‌های جهان، آفریدگاری وجود دارد.
این پیوند حقیقی است.
چرا این احساس شرم بعد از خودارضایی تا این حد واقعی و قابل حس کردن است؟
دلیل آن این است که این گناهی است که دقیقاً با جسم شما در ارتباط است. به همین دلیل مستقیماً به روحتان متصل می‌شود. درست به روح و احساساتتان برمی‌گردد.
تنها سوالی که باید صادقانه از خودتان بپرسید این است که احساسش می‌کنید یا نه؟
0 نظرات شما
