شاید خیلی از شما در دورانی از زندگی با حس شوم و فلج کننده حسودی روبرو شده اید. حسودی و شک به همسر و دوست و همکار نه قیافه می شناسد، نه قدرت و نه منطق… آشناترین تعریف از موقعیت یک آدم حسود و شکاک این است که بگوئیم طلسم شده است.
عصب شناس جاپانی Hidehiko Takahashi می گوید قسمت قدیمی تر مغز ما در یک نقطه به نام insula مسئول احساس غیض و انزجار و ترس و حتی خشم است. تصورات یک آدم حسود وقتی که مثلا همسرش را در آغوش یک نفر دیگر تجسم می کند چنان استرسی تولید می کند که واقعا احساس درد فیزیکی در همه بدنش ایجاد می کند.
آدم حسود قتی که می شنود رئیسش در محل کار به فردی که شدیدا از او نفرت دارد ارتقا دوباره داده است چنان روحیه بدی پیدا می کند عین وضعیتی است که مغز به بدن دستور فرار از وضعیت مرگبار صادر کند. ضربان قلب توام با داغ شدن پیشانی و دلهره ناشی از تولید هورمون ادرنالین همه بدن را فرا می گیرد . اتفاقات و فعل و انفعالات شیمیایی که راهی جز تبدیل درد غیرقابل تحمل در شکم این نوع افراد ندارد.
بدتر از همه چشمان سرگردان و نامطمئن فرد حسود است که سرشار از رقت و ترس و تردید است. چشمانی که لحظه ایی آرام و قرار ندارد و مدام با دقت دردآوری به دنبال تائید حس حسودی است. چشمان مضطربی که از بس به دنبال نشانه های خیانت و دروغ هستند انگار مدام جلوی آتش نگاه داشته شده اند.
شدت هجوم عصب های تهدید شده و نگران در افراد شکاک و حسود به افزایش ضران قلب می رسد و با خود قشار خون را به سرعت بالا می برد. قلب یک انسان حسود هم از غم و تهدید همیشگی به درد می آید و هم به خاطر این همه استرس، خسته و در معرض آسیب جدی قرار می گیرد.